"Nieuwe" spullen en...een fiets!

Ik begin de dag met het bellen van een mevrouw die een advertentie voor een fiets op Craigslist heeft gezet. Ik hou het gewandel echt niet meer uit namelijk! De fiets ziet er prachtig uit en kost maar $ 50, een stuk goedkoper dan de huurfietsen die de universiteit aanbiedt (130 dollar per semester), en tweedehands fietsenzaken hebben ze hier sowieso niet, dus dan moet je meteen een nieuwe kopen. Maar $ 50 lijkt me een prima prijs! En de mevrouw woont ook nog dichtbij, dat is ook mazzel, want de meeste advertenties voor fietsen zijn toch echt verder uit de buurt, dan zou ik weer iemand met een auto moeten inschakelen om de fiets op te gaan halen. Ik hoop dan ook dat deze fiets gaat bevallen. We spreken af dat ik hem om 21:00 uur kon ophalen vanavond.

Vandaag heb ik eindelijk tijd om voor het eerst sinds ik hier ben eens wat werk te doen. Ik wandel naar de universiteit. Die is echt om de hoek, als ik op het balkon sta zie ik hem schuin aan de overkant van de straat. Maar de campus is dus enorm groot, dus eenmaal door de poort ben je zo nog 10 minuten aan het lopen. Al met al maak ik hier steeds maar weer flinke wandelingen. Ik kan niet wachten om een fiets te hebben, zeker niet nu ik heel veel mensen zie rondfietsen op de campus. Ik ga naar de East Asia bibliotheek, het meisje die maandag de rondleiding verzorgde gaf deze bibliotheek als tip omdat het daar zo stil is en omdat hij erg mooi is. Daarbij heeft ze niets teveel gezegd. Het is een prachtige bibliotheek, met een heerlijke muffe boekenlucht en een prachtig houten plafond. Er is helemaal niemand. De paar keer dat ik hier nu hebben rondgelopen is het enorm rustig, het nieuwe schooljaar is natuurlijk nog niet begonnen, dus je kunt hier nu heerlijk van de stilte genieten.

Ik heb wat moeite om erin te komen maar uiteindelijk gaat het prima en ben ik nog productieve ook. Aan het eind van de middag breng ik Natalia’s reservesleutels terug en ga ik hard lopen. Vandaag is het voor het eerst wat kouder, ik schat zo’n 22 graden, en het is bewolkt. Ideaal hardloop weer dus, dat was de afgelopen dagen wel anders (veel te heet).

Ik pak een klein deel van het Forest Park, dat ook weer naast de deur ligt: wat zit ik toch op een ideale locatie! Ook de Metro halte is 20 meter naast mijn deur. Als ik terug ben van het hardlopen, zie ik ineens allerlei spullen op de stoep staan. Dan komt er een jongen naar buiten uit het gebouw naast mij. Ik vraag of het zijn spullen zijn en of je ze zomaar mee mag nemen. Dat blijkt inderdaad het geval, hij moet zijn huis leeg maken omdat hij naar New York gaat verhuizen. Hoe is het mogelijk! Ik val met mijn neus in de boter. Een heel huis vol spullen, die ik gratis mee mag nemen! Ik sla meteen mijn slag en neem twee eetkamerstoelen mee, een tafeltje en al lamp. Ik ren mijn huis in om tassen te halen, en ik sla mijn slag in de keuken: alles wat ik mis heeft hij! Allerlei keukengerei, pannen, glazen, borden, bestek, theedoeken, zelfs een waterketel!! (Want tot nu toe moest ik thee maken door water in de magnetron te verwarmen…) Ik neem alles mee wat los en vast zit.

Als ik weer buiten kom, is een zwarte familie bezig alle spullen in en op hun auto te laden. Helaas ook wat spullen waar ik mijn oog op had laten vallen, maar het voelt een beetje raar om ze nu aan te spreken en te zeggen “ik was eerst”. Ik spreek dit uit tegen de jongen, en hij zegt dat ze waarschijnlijk arm zijn. Tja, dan haal je het niet in je hoofd om allerlei spullen te gaan confisqueren… Ik laat het hierbij en na alles naar boven te hebben gesjouwd, spring ik snel onder de douche, want om 21 uur heb ik afgesproken om mijn fiets te gaan halen!

Zo gezegd, zo gedaan. Ik ga erheen met de metro en vervolgens met de bus. Ik heb al eerder gehoord dat de bus vooral door arme mensen wordt gebruikt. Ik verwacht dan ook dat dat het nu, rond 21 uur, wel duidelijk zichtbaar zal zijn. In de metro valt het nog mee, daar zitten ook studenten in. Als ik daarna overstap op de beurs, bevind ik mij inderdaad als enige blanke tussen allemaal zwarte mensen. Ook weer een belevenis. Wat ook een belevenis is, zijn de advertenties in de metro en de bus. Natuurlijk gaan de meesten over veiligheid. “ Weet u wat u moet doen als er een ramp uitbreekt?” U wordt geadviseerd om een noodpakket aan te schaffen. Verder laten advertenties weten dat de us police department het beste met u voor heeft. Zoals in elke metro is er hier ook weer een groot bord aanwezig met: “Hiding firearms is prohibited” (zoiets). Wat fijn om in zo’n veilig land te zijn…ahum.

De buschauffeur laat me weten waar ik moet uitstappen. Het appartement waar ik de fiets ga halen is vlakbij. Ik belde mevrouw op en ze komt naar beneden met de fiets. Die ziet er prima uit, zoals op de advertentie . Het is een “hybrid”, zoals ze dat hier noemen, een soort kruising tussen een mountainbike en een stadsfiets. Maar het lijkt meer op een mountainbike, dikke wielen en een plat stuur. De mevrouw blijkt Duits en staat ook op het punt om te vertrekken uit Sint Louis. Ze heeft nog meer spullen in de aanbieding, waaronder een tv en een tosti-ijzer, maar het lijken me nou niet echt spullen die we per se nodig hebben, dus ik laat het bij de fiets. Het is een prachtig ding, met zeker 18 versnellingen. Ik probeer hem even uit, hij schakelt goed en de remmen doen het ook goed. Er zit zelfs een slot bij. Die is voor mij! Ze waarschuwt me wel dat de banden wat zacht zijn. Dat is zacht uitgedrukt, ze zijn bijna plat. Een deel van de route fiets ik naar huis, maar voor de rest loop ik, het is te vermoeiend om vooruit te komen! Na een vrij lange terugtocht kom ik pas om 22.30 uur thuis aan. Het maakt me allemaal niets meer uit, want: ik heb eindelijk een fiets!!

Morgen alweer een druk programma! Eerst met de fiets naar de fietsenwinkel voor wat onderhoud (handremmen bijstellen, stuur omhoog). Banden oppompen, dat kan ik nu zelf: de buurjongen heeft namelijk ook nog eens twee fietspompen achtergelaten!! Letterlijk ALLES wat ik nodig had, had hij, gratis mee te nemen. Wat een mazzel toch… Morgen ga ik ook de sleutels ophalen van mijn kantoor op de universiteit, ben benieuwd! Ook is het aanvragen van de metro pas eindelijk gelukt. Ik hoop dat hij morgen al binnenkomt, die moet ik dan weer aan de andere kant van de campus afhalen, maar… Ik heb nu natuurlijk een fiets dus dat is zo gepiept! Verder is er nog een soort welkomstborrel morgen van het een of ander. Daar ga ik natuurlijk ook naartoe 

Het voetballen ging helaas niet door vanwege te weinig aanmeldingen. Daar zal wel snel verandering in komen. Stiekem heb ik me ook aangemeld bij de WU women’s soccer club, die hebben een veel te hoog niveau voor mij, maar ze hebben me toch uitgenodigd om een soort van auditie te doen. Dat lijkt natuurlijk erg leuk, dus dat ga ik gewoon doen! Zal ook wel binnenkort zijn. Tot die tijd dus helaas hardlopen…maar ja er zijn ergere dingen, heb een mooi park naast de deur immers!